raflar tozlanmis, bi' aliver hadi.

simdi duruyorsun durdugun yerde. oylece bakakaliyorsun duvarin tekine. geciriyorsun kafanin icinden onu sunu bunu. derken daliveriyorsun oraya buraya suraya. ben diyeyim anilar, sen de gereksiz sacmaliklar. ama degilsin simdiki zamanda. kuruyorsun cumleleri teker teker kafanda, ekliyorsun gecmis zaman eklerini catir catir. bir bakiyorsun...aaa bir bakiyorsun... bir de olumsuzluk eklerini eklemissin birer birer hepsine. donuyorsun simdiki zamana. esittir diyorsun merakla, esittir diyorsun sabirla, esittir diyorsun icin burkula burkula... 0.
0?
"evet ya, 0... n'oldu, pek bir sasirdin bakiyorum" diyor oradan bir dis ses. ukala bir dis ses.

sonra geliyor biri karsina. sen, diyor, oylesin-boylesin-soylesin. ama diye ekliyor bir de. uzata uzata hatta; amaaaaaaa diyor. oyle degil boyle ol, boyle degil soyle ol, soyle degil oyle ol. diyor. sonra bir gurur basiyor kendisini. oyle bir belli ki soyledigi umut yalanlarina, o bildigin hayat gazlarina kendini kaptirmis. sanmis ki gercek, olumlu ol diyor sana. kaslarini hafif kaldirmis, agzina yapistirmis sakiz kivami bir gulucuk, gidigini da cikarmis bir de ustune ustluk, utanmiyor, cekinmiyor, o halde sana diyor olumlu ol. ol olumlu. umlu ol ol.
bakiyorsun sonra ona. hadi ya diyorsun. hadi ya. ciddi misin... bak aklima hic gelmemisti. hic denememistim. sagolasin.