rene descartes benim kocam miydi?

Cok terbiyeli yetistirmisler beni,
Buyuklerime saygi, kucuklerime sevgi diye diye yuklemisim kafaya bir adobe polite reader... killer shot yani.
Kraliyet ailelerine layik egitimlere tabi tutulmusum sanki.
Sanirsin lordlar kamarasi benim oturma odam, dadilarim ve nedimelerimle sut ve ekmek yer dururmusuz her aksamuzeri.
Bazen aynaya bakiyorum da diyorum kendimi gordukce: yarabbim bu ne edep, bu ne saygi sevgi, bu ne hosgoru, bu ne kibarlik, bu ne ince dusuncelilik... hatta bu ne dusunceli insan boyle bana bon bon bakan...
Ah iste, bazen keske kin tutabilseydim diyorum.
Yine de olmuyor.
Yine de olmayacak.

Sonra marsli kaliyorsun olaya tabii...
Anlamayana davur zurna az, anlayana benden bir tabak kiraz.

imza: dusunceli bir insan, madame descartes